کتاب روزی که شیرها کاهو می‌خورند

رافائل ژینوردانو، نویسنده و کارشناس خلاقیت و رشد شخصیتی‌ست.
کتاب روزی که شیرها کاهو می‌خورند ، بعد از اولین کتاب پرفروشش با عنوان «زندگی دومت زمانی آغاز می شود که می‌فهمی فقط یک زندگی داری»، دومین اثر وی به شمار می‌آید.

آدم برای آدم حکم شیر را دارد. و شیرها هیچ‌وقت یکدیگر را با ظرافت بغل نمی‌کنند.
شیرها که از حق‌به‌جانبی خود مطمئنند، بدون آنکه از خودمحوری و میل شدیدشان به قدرت‌طلبی اطلاعی داشته باشند.
همیشه نظرشان را به دیگران تحمیل می کنند.
ما هر روز به این شیرها برخورد می کنیم: راننده عصبانی، شوهری که با زبان خوش همسرش را تحقیر می کند، رئیسی که تا خرخره غرق در قدرت است ، مادر ناسازگاری که بهتر از خود فرزندش می داند چه چیزی به صلاح اوست…

رومن به همۀ اینها «رفتارهای مسموم» می‌گوید. رومن، زن سی ساله و متعهدیست که پا به پای این گربه سانان زمخت و بددهن می‌آید تا آنها را در مسیر رسیدن به انسانیت بیشتر همراهی کند.
او انجمنی تشکیل داده است که در آن به این دسته از افراد برنامه ای منحصربه‌فرد پیشنهاد می‌دهد و کمکشان میکند تا در رفتار و ذهنیت خود تجدیدنظری کلی ایجاد کنند.
در بین شرکت‌کنندگان جدید این انجمن نمونه‌های بسیار جذابی به چشم می‌خورند؛ به‌خصوص یکی به اسم مکسیمیلیان، تاجر معروفی که مدیرعامل یکی از شرکت های بزرگ مواد آرایشی-بهداشتی‌ست و شخصیتی فوق‌العاده جذاب دارد؛ ولی نمونه بارز یک انسان آزاردهنده و مسموم نیز هست!
آیا رومن می‌تواند او را مجاب به تغییر کند تا قدرت درونی‌اش را به شکلی دیگر و با رعایت احترام بیشتر به دیگران بروز دهد.
خب واضح است: او راه سختی در پیش خواهد داشت.

در قسمتی از کتاب روزی که شیرها کاهو می‌خورند می‌خوانید :

مکسیمیلیان به‌طور محسوسی او نزدیک شده بود و رومن چمدان کوچکش را به عنوان آخرین سنگرش سفت چسبیده بود. ناگهان صدای زنگی و بعد بگومگویی بلند شد: یکی از ساختمان خارج می‌شد. از هم فاصله گرفتند تا او رد شود. رومن لبخند زد. بینشان سکوت برقرار شد و تنها صدایی که به گوش می‌رسید، موسیقی باران روی ماشین‌ها بود. این اتفاق نباید بیفتد. نباید بیفتد. امان زن جوان نتوانست جلویش را بگیرد.
در یک حرکت ناگهانی، مکسیمیلیان یقۀ لباسش را از پشت گرفت تا او را به خودش نزدیک کند و ببوسدش. روومن در یک حرکت ناخودآگاه او را به شدت پس زد و به‌سختی گفت: « مکسیمیلیان، نه… فکر نمی‌کنم این فکر خوبی باشد. برنامه هنوز تمام نشده و … خب یعنی… می‌فهمی ؟»