خوشبختی اما و اگر ندارد

هر چیزی معنایی داشت و پولت حالا دیگر این را خوب می دانست. ما فقط عروسک های کاغذی بودیم در رقصی از پیش طراحی شده که در دستان باد به این طرف و آن طرف می رفتیم و تنها کاری که باید می کردیم این بود که از لحظه ای که در آن هستیم ، نهایت لذت را ببریم . با فکر کردن به خوشبختی هایی که انتظار پیرمرد را می کشیدند، لبخندی بر لبانش نشست ، در حالی که آرزو می کرد کاش بتواند، مختصری از انها را هنوز با او شریک باشد. آرام چشم هایش را بست.